Inleiding

E-gold was in volle bloei. Tegen het jaar 2005 had het innovatieve online betalingssysteem van Douglas Jackson meer dan een miljoen accounts, die samen verantwoordelijk waren voor bijna $ 2 miljard aan transacties per jaar. De volledig gedekte digitale tokens die e-goldklanten gebruikten om al deze transacties uit te voeren, vertegenwoordigden 3,8 ton goud, opgeborgen in kluizen over de hele wereld. Als een van de eerste werkende implementaties van elektronisch geld, was e-gold in minder dan tien jaar tijd uitgegroeid tot de populairste digitale valuta op het internet.

Maar Jackson stond een onaangename verrassing te wachten. In december 2005, net voor het einde van het jaar, voerde de Amerikaanse geheime dienst een inval uit bij zijn bedrijf en zijn woning in Melbourne, Florida. Ze namen boeken en administratieve gegevens mee, en federale agenten namen alles wat zelfs maar enigszins interessant leek in beslag: naast juridische documenten en zakelijke contracten, omvatte dit ook het adresboek van zijn vrouw, de paspoorten van hun kinderen en de creditcards van op het nachtkastje. Op datzelfde moment werden de servers van e-gold, in een AT&T-gebouw in Orlando, zo’n 110 kilometer verder naar het noordwesten, offline gehaald, en werden alle transactiegegevens in beslag genomen.

De Amerikaanse geheime dienst, bijgestaan door de IRS en de FBI, was van mening dat de betalingsverwerker een broedplaats was geworden voor criminelen, die met slechts een e-mailadres hun e-goldaccounts konden aanmaken — dus vrijwel anoniem. In een tijdperk waarin creditcardfraude op het internet hoogtij vierde, zou het betaalsysteem van Jackson als een magneet voor oplichters functioneren. Erger nog, wetshandhavers vermoedden dat kinderpornografen en terroristen van de relatieve anonimiteit van e-gold misbruik maakten.

Jackson werd aangeklaagd en beschuldigd van het witwassen van geld en het runnen van een niet-gelicentieerde betaaldienst.1

Digitaal goud

Jackson had nooit beoogd dat e-gold voor illegale doeleinden misbruikt zou worden. Hij geloofde ook niet dat dit op een serieuze schaal gebeurde. Sterker nog, hij beweerde dat e-gold een beter fraudedetectiesysteem had dan elke andere bestaande betalingsverwerker. Daarnaast was hij altijd meer dan bereid om met politie samen te werken. E-gold was ook een van de oprichtende leden van hetNational Center for Missing& Exploited Children’s Financial Coalition Against Child Pornography. De gegevens die deze coalitie verzamelde, zo stelde Jackson, gaven aan dat e-gold vrijwel niet voor dergelijke doeleinden werd gebruikt.

Jackson, als succesvol en onafhankelijk oncoloog en veteraan van het medisch korps van het Amerikaanse leger, was in de jaren negentig al geïnteresseerd geraakt in het monetaire beleid en de invloed daarvan op de economie. Hij ontdekte dat moderne valuta – dollars, ponden, yen – niet langer gedekt waren, waardoor ze in feite, uit het niets, met een druk op de knop gecreëerd konden worden. Toen hij zich verder in het onderwerp verdiepte, raakte hij ervan overtuigd dat dit de economie op zeer schadelijke manieren beïnvloedde.

Jackson was dus van plan om een alternatief aan te bieden.

Tijdens zijn onderzoek naar valuta, ontwikkelde Jackson een hernieuwde waardering voor hetklassieke geld – goud. Hij ontdekte dat mensen ten minste sinds de pre-dynastieke Egyptische tijd waarde hechtten aan dit glanzende, gele metaal, en dat met goede reden: het natuurlijke element werd niet beïnvloed door de willekeur van mensen.