Πτήση επιστροφής στη γη
Επιστρέφαμε στη Γη, ή μάλλον στο ηλιακό μας σύστημα. Όταν σκεφτόμουν το"εμείς", μάλλον εννοούσα μόνο την Αμάντα και εμένα, τον Σίγκουρντ Γουέσταλ, δύο μικρά ανθρώπινα όντα ανάμεσα στα θαύματα του σύμπαντος.
Στεκόμουν στο ντους και οι σκέψεις μου προσπαθούσαν να αποκεντρωθούν.
Ας ελπίσουμε ότι το υποσυνείδητό μου δεν θα σκαρφιζόταν καμιά βλακεία.
Από τότε που είχε ουσιαστικά εξελιχθεί σε ανεξάρτητη διάνοια, έπρεπε να ζήσω με το γεγονός ότι παράξενες σκέψεις έμπαιναν συνέχεια στο κεφάλι μου και μου έλεγαν τι να κάνω και τι όχι.
Ήταν αρκετά παράξενο που η Βασίλισσα του Xxiin ήταν σε θέση να παρεμβαίνει στις σκέψεις μου έτσι απλά.
Το είχα σταματήσει αυτό με μερικά νανορομπότ. Έλεγξαν αναλόγως τα δίκτυα νευρώνων στο κεφάλι μου, ώστε να μην είναι πλέον τόσο εύκολο να κρυφακούσουν τις σκέψεις μου, αλλά η επικοινωνία με όλα τα εξωγήινα όντα που είχα συναντήσει μέχρι τώρα γινόταν λίγο πολύ με τηλεπάθεια, οπότε φυσικά δεν μπορούσα να αποσυρθώ εντελώς από αυτήν.
Ακόμη και ο PAURUSHEYA είχε συνηθίσει να μου"μιλάει" όλο και περισσότερο τηλεπαθητικά.
Οι σκέψεις μου επικεντρώνονταν στη βασίλισσα Yiilyix, στον Xaa, τον κυβερνήτη του διαστημικού νησιού XAAL, ο οποίος μας ακολουθούσε με ένα δεύτερο διαστημόπλοιο Xxiin, και στους Mernchen και τα δρώμενα στη Γη. Τι να έκανε άραγε ο Σερ Άρθουρ αυτή τη στιγμή;
Η Αλεθέα, το υλικό ολόγραμμα του σκάφους, είχε αποσυρθεί μαζί με τη βασίλισσα Yiilyix.
Όπως αποδείχθηκε, είχαν κάποια σχέση μεταξύ τους. Εξακολουθούσα να μην καταλαβαίνω πραγματικά πώς οι άνθρωποι Ur-Xxiin είχαν καταφέρει να μεταμορφωθούν σε"ζωντανή ύλη" εξ αρχής. Είχαν συγχωνευτεί στο διαστημόπλοιο PAURUSHEYA και σε δύο άλλα μικρότερα διαστημόπλοια, τα οποία αργότερα είχαν μετατραπεί στον σταθμό TRISHARANA της Αφροδίτης και στον σταθμό MAITRI του Ιαπετού.
Αυτό ήταν τόσο εύκολο επειδή οι Xxiin ήταν προφανώς οργανικοί νανίτες.
Διακόπηκα από τις σκέψεις μου όταν ο υπολογιστής της πόρτας σήμανε το αίτημα ενός επισκέπτη να εισέλθει.
Έδωσα επιβεβαίωση εισόδου χωρίς να γνωρίζω ποιος είχε έρθει να με δει, έδεσα ένα συνθετικό μαντήλι γύρω από τη μέση μου και έφυγα από τον υγρό χώρο.
Η Αμάντα στάθηκε κάπως χαμένη στο κέντρο της καμπίνας και κοίταξε γύρω της αβοήθητη.
Όταν με είδε, ξαφνιάστηκε εμφανώς και ένα ντροπαλό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό της. Δεν την είχα ξαναδεί έτσι στο παρελθόν.
"Γεια σου Αμάντα, είμαι σχεδόν έτοιμος!"
Εκείνη απλώς έγνεψε και κάθισε σε μία από τις δύο πολυθρόνες δίπλα στο παράθυρο του θαλάμου.
"Με την ησυχία σου. Μόλις μίλησα με την Αλιτέα. Θα φτάσουμε στο ηλιακό μας σύστημα σε περίπου μία ώρα".
Στάθηκα μπροστά στον τοίχο του αποδυτηρίου και άλλαξα φρέσκα ρούχα. Ήταν παράξενο με αυτό το οργανικό σκάφος.
Η Αλήθεια, το υλικό ολόγραμμα, αντιπροσώπευε την οντότητα ΠΑΥΡΟΥΣΧΕΙΑ, το διαστημόπλοιο στο οποίο βρισκόμασταν τώρα.
Σκεφτόμουν συνέχεια τι κρατούσα στην πραγματικότητα στην αγκαλιά μου όταν ήμασταν μαζί με την Αλήθεια. Αυτή η τεχνολογία ήταν τόσο προηγμένη που δεν μπορούσες πραγματικά να την αντιληφθείς, πόσο μάλλον να την καταλάβεις.
Είχαν περάσει περίπου επτά ώρες από την αναχώρηση από τον Ζέλιο, τον πλανήτη καταγωγής των Ζξίν στο σύστημα Έψιλον Εριδάνι.
Μετά από ένα πλούσιο γεύμα με την Αμάντα, είχα αποσυρθεί στην καμπίνα μου και στην πραγματικότητα κοιμήθηκα άυπνος.
Περίμενα ότι η Αλετέα θα ερχόταν σε μένα, άλλωστε με είχε αναζητήσει παρά τις επιθυμίες του Σερ Άρθουρ μετά τη λεγόμενη απαγωγή μου, ή έτσι μου είχε πει η Αμάντα.
Αλλά φαινόταν ότι είχε προτιμήσει να ανταλλάξει παλιές αναμνήσεις με την Yiilyix, τη βασίλισσα των Xxiin.
Έπρεπε να παραδεχτώ ότι ήμουν λίγο απογοητευμένος.
"Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου την αναφορά από εκείνη τη μυστικιστική μονάδα αποθήκευσης. Κατάλαβα ότι οι Xxiin είναι οι λεγόμενοι οργανικοί νανίτες, οι οποίοι αναπτύσσουν νοημοσύνη και διάνοια όταν συγκεντρώνονται πάνω από 10.000 μεμονωμένα όντα. Αλλά πώς κατάφεραν οι αρχέγονοι Xxiin να μεταμορφωθούν σε ζωντανή ύλη; Και πώς εντάσσονται στην εικόνα τα εκατομμύρια των ανόργανων νανιτών στον δίσκο σκόνης γύρω από τον Ζέλιο;"
Είχα πλέον καθίσει μαζί με την Αμάντα και απλώς σήκωσα τους ώμους μου.
"Δεν ξέρω τίποτα περισσότερο από όσα έχουμε ακούσει και οι δύο".
"Έχω μια άλλη ερώτηση σχετικά με τα ανθρωπάκια. Πώς εντάσσονται στη συνολική εικόνα και τι θέλουν;"
"Σκοπεύω να μάθω ακριβώς αυτό. Όπως γνωρίζετε, κατάφερα να ακούσω τρεις τεχνικούς του Μέρνχεν σε ένα διαστημόπλοιο που συνετρίβη. Χρειάζονται ορισμένα μέταλλα σπάνιων γαιών που έχουν γίνει μέρος της χημείας του σώματός τους και των οποίων τα αποθέματα έχουν προφανώς εξαντληθεί στο σύστημα της πατρίδας τους".
"Προσπαθούν τώρα να χρησιμοποιήσουν το Life-Int-Ltd. για να φτάσουν στις εταιρείες που έχουν επαρκή αποθέματα αυτών των μετάλλων σπάνιων γαιών ή μέσω των οποίων μπορούν να φτάσουν στους παραγωγούς προκειμένου να διεισδύσουν σε αυτές".
Η Αμάντα είχε αναγνωρίσει τέλεια την κατάσταση.
Το υποσυνείδητό μου αναπαρήγαγε στο μυαλό μου αυτολεξεί τη διατύπωση της τελευταίας κρυφής συνομιλίας:
"Από τα έντεκα απαιτούμενα μέταλλα σπάνιων γαιών, τα αποθέματα δυσπρωσίου, τερβίου και ευρώπιου στο σύστημά μας έχουν εξαντληθεί, αλλά η Γη έχει αρκετά από αυτά, όπως γνωρίζουμε τώρα. Εργαζόμαστε εδώ και δύο χρόνια για να καταλάβουμε σημαντικές θέσεις στην οικονομικά δομημένη ανθρώπινη κοινωνία. Τώρα θα πρέπει να έρθει η ώρα της συγκομιδής".
"Έχω δίκιο αν υποθέσω ότι σχεδιάζετε...
