Zuivere magie

Het was zoals het moest zijn. De stad van de apengod had hen opgeslokt. De passende energiesignatuur had een bekende vorm.

Het leek sterk op de emissies die in de artefactenstad op Super Aarde hadden gepast.

Calgulla keek naar dokter Isaiah Ravel, die zich nog steeds niet kon losrukken van het volgapparaat.

Ze zaten in een grote tent aan de rand van de ingang van een ondergronds labyrint van ongelooflijke proporties.

De tent stond te midden van de ruïnes van de legendarische"Witte Stad". Van hieruit waren Alethea en Sigurd op pad gegaan om het mysterie van tovenarij en magie op te lossen dat het zonnestelsel nog steeds in zijn greep hield. Terwijl de enorme machines in de artefactenstad uitschakelden, werd tegelijkertijd een bijna identieke vorm van straling gelokaliseerd hier in het Hondurese regenwoud.

Isaiah Ravel, wetenschapper en natuurkundige, was samen met Calgulla, het hoofd van het nieuwe MBF en tien andere specialisten, rechtstreeks van de artefactenstad naar het Hondurese regenwoud gevlogen.

Meer dan 30 jaar geleden moesten de onderzoekswerkzaamheden worden stopgezet wegens gebrek aan financiële steun. Maar nu kwam de steun van de aardse regering.

De kosten waren plotseling onbeduidend geworden.

Enkele honderden militaire eenheden, vooral van de Zonnevloot, waren al in actie. De meeste van hen bevonden zich op niveau 15, op een diepte van 130 meter.

Sigurd en Alethea moesten daar ook zijn. Zij hadden de status van adviseurs van de MBF-organisatie en werden dus met terugwerkende kracht gelegitimeerd.

Het gebied, ter grootte van een middelgrote stad, was volledig afgesloten toen werd vastgesteld dat de gemeten straling een opvallende gelijkenis vertoonde met de straling in de artefactenstad.

Calgulla was precies twee uur geleden aangekomen met dokter Isaiah Ravel en de rest van de wetenschappers.

MFG hoofdkwartier op Venus had de zeer summiere informatie ontvangen dat Sigurd al op weg was naar de regio La Mosquitia. Ze had dit onmiddellijk doorgegeven aan Calgulla.

Nu stond Calgulla tussen de inderhaast opgezette onderzoekstenten en keek naar het gat in de grond waar kort geleden nog een oude houten trap naar beneden had geleid.

Tientallen soldaten hadden zich met een geïmproviseerde lier naar beneden laten zakken en begonnen de galerij uit te kammen. Er was echter geen spoor van Sigurd en Alethea.

"De legende van de"Witte Stad" zegt dat het een plaats was van geen terugkeer. Er wordt gezegd dat het een magische plek was."

Sigurd stond recht voor het standbeeld van de apengod. Het torende ongeveer vijf meter in de lucht en stond vlak naast de doorgang naar de onderwereld.

"Lijkt een beetje op een Sremsen, vind je niet?"

"Ik kan die vraag niet voor je beantwoorden, want ik ken dat ras niet!"

Alethea was nog maar pas ontwaakt uit een mystieke slaap waarin ze bijna 250 jaar had gelegen.

Natuurlijk kende zij slechts zeer vaag de huidige politieke en economische situatie binnen het Solsysteem, zoals het zonnestelsel van de aarde nu binnen de Planetenunie werd genoemd.

Ze waren op het laagste niveau aangekomen toen hun weg terug was afgesneden.

Een zeer grote portaalachtige gang lag recht voor hen.

"We zullen niet kunnen terugkeren zoals we gekomen zijn. Ik vrees zelfs dat de hele galerij boven ons is ingestort."

Sigurd